hier gaat het belogue natuurlijk ook om

hier gaat het belogue natuurlijk ook om
de drachme van Cleopatra

de nieuwe franse gouvernante

Om jullie toch hoewel wat aan de late kant in een impressie te laten delen waarmee de meest recente aanwinst van onze bibliotheek in beeld wordt gebracht zend ik dit email bericht

 

- deze manier van bekendmaking is tevens bedoeld ter illustratie van de redenen die hierdoor reeds bekend worden voor de beoogde volkskundige herverzameling die ik steun en welke niet al te lang op zich zal laten wachten

 

- de geheel nieuw ontdekte botanische relatie die met een verrassende openheid verklaart hoe wij een richtsnoer menen te hebben gevonden om de net aangeschafte apocriefe apotheose bestanden te catalogiseren in de gemeenschappelijke thesaurus zoals deze wordt gebruikt ten behoeve van openbare bibliotheken en tot nut van de vrij toegankelijke wereld van de particuliere website hetgeen wordt verhelderd door de verbijzondering van de fotoweergave in een blauwe 'vague'

 

– indien gewenst is een meer op maat toegesneden receptuur verkrijgbaar in de mailwinkel david.cle.holland@gmail.com  tegen vergoeding van de benodigde tijdsbesteding gerekend per aantal kwalitatief vastgestelde geschatte hoeveelheden volgens een standaard redelijk manurentarief bij een door de derde partij bestelde enkelvoudige productie met daaraan toegevoegd het bedrag in detail gespecificeerde kosten alsmede daarbij te rekenen reeds geboekte loonkosten in reversibele waarden volgens getalsmatig decimale nummering –

 

- en ik meen met de titel van dit mailbericht de naam van het teken van bestendigheid dat hierbij is geattacheerd voldoende te hebben duidelijk gemaakt – waarvan hopelijk gerede acte.

 

Verzonden vanuit Mail voor Windows 10

 

altijd prettige realiteit tijd: Paleis het Stadhuis


Behalve dat er voor wie geduld heeft - wat een schone zaak is - naast tekst en muziek ook nog zoiets bestaansrecht heeft als de konkrete gestalte die onze gedachten over die wereld welke de onze is uitmaakt vormt een zaak die nog niet zolang door wetenschappelijke definities wordt ondersteund. Het heeft er alle schijn van dat in vroeger tijd de mens meer gevolg gaf aan zijn impulsen en de motieven welke daaruit voortkwamen om toch te doen wat in de aard der dingen ligt en een deel uitmaakt van de betrekkingen die elk vanuit zijn natuur met de werkelijkheid aangaat, namelijk altijd maar tge bouwen aan een wereld om ons heen die behalve het product van alles wat reeds is gebeurd de belofte van een nieuwe toekomst bevat.  Op die manier bezien gebeurt het slechts zelden dat het in de wereld van de dingen - ik bedoel vooral van die stenen objecten die het decor van onze wereld bepalen - zover komt dat er onder die vaststaande gebouwen van onze wereld zijn die echt tot het verleden gaan behoren waarmee zij hun nut en waarde voor een toekomst - welke dan ook - kunnen bewijzen. Alleen die gebouwen die het patina van een vroeger dat niet meer is bezitten en derhalve een deel van onze gezamenlijk beleefde verleden tijd vertegenwoordigen achten de mensen de moeite waard om te behouden, te bewaren te verzorgen en ok wel met eerbied te bejegenen, hetgeen bewijst dat er voor het zo ongrijpbare begrip cultuur toch zeker wel een materiële inhoud gegeven kan worden die er toe doet. Alles wat de mensen aangaat als behorende tot hun bezigheden, hun natuurlijk zelfbehoud en hun cultuur behoort derhalve altijd beschouwd te worden vanuit de verbinding die deze actieve aspecten van ons bestaan aangaat met een gebouw, een bouwwerk hoe klein of hoe groot ook in de werkelijkheid gegeven. Dat geeft niet alleen stof tot nadenken over de consequenties van dat kenmerk van het menselijk bestaan, maar ook kan er een aanleiding in gevonden worden om zich in te zetten voor een juiste keuze ten aanzien van de materiële werkelijkheid en het behoud ervan.  Meer nog dan door zijn milieu wordt elke mens gekenmerkt door zijn cultuuromgeving. 

Clem Bur   😉

for Buerlingen Duchety  🍀



wat er wel uit moet springen

erfenis/ héritage

« Il n'y a pas des chez-nous par hasard, il n'y a que des rendez-vous. »   Paul Eluard. << niets tussen mense...

een schrijver loopt altijd achter de feiten aan