bramen en brahmanen: Re: Daily Task Reminder, August 11, 2018

- ik weet niet meer waar het verhaal over gaat maar naar het zich laat herkennen is het geen hackerwood en ben ik inderdaad de auteur - met deze zelfherkenning uit onverwachtse hoek zal ik als je kijkt naar de manier waarop dat is gegaan niet de enige zijn in de identificatie hubsijs - het is onmogelijk deze prachtige ontdekking die als een klein wondertje werkt als eden sigaar uit eigen doos op touw te zetten - het zat er natuurlijk wel in dat dit moest gebeuren, jezelf in vreugde tegen te komen - omdat dit in het Nederlands connotatief anders tot uitdrukking komt wil ik de vertaling geven dat ik een moment hier weergeef dat omschreven kan worden als het sacrament der zelfontmoeting - houdt moed, het is de bedoeling dat iedereen op een goede dag zover komt...

spreuk": 'de macht van het kleine kan soms nogal sterk zijn'

-:*)) een rapportage naar aanleiding van de situatie die gerezen is nadat de ontwarde individueel-sociale ontwikkelingen onder de mensen tot het resultaat hebben geleid dat die zij als hun herder lange tijd hebben moeten missen - om niet geheel met de ratio verklaarbare redenen - recentelijk weer tot de kudde terugkeerde

Clement George 4 David

in zijn burcht

twitter's red birch

alt. e: clementgeorgerandon@gmail.com

clement george heeft meer een engelstalige inborst

je hoort het zo dikwijls zeggen: dat is jouw probleem, en als het erop aankomt blijkt het altijd dat het ook zijn probleem is - vrouwen hoor je deze uitdrukking niet vaak bezigen, want vrouwen hebben altijd het zilveren klokje in de mond en plegen daarmee onderscheid te maken tussen wat de werkelijke situatie is die ter sprake komt en wat zij er zelf van vinden - daarom is aan de vrouw de heerschappij gegeven over het troostrijk woord, indien dat niet zo was zou geen man eraan kunnen geloven dat er ooit een einde komt aan de ellende - en telkens geldt deze wet voor elke man op andere wijze - werkelijkheid is niet meer dan de schone weerschijn van wat de waarheid aanprijst als haar feit - die ellende dus die de man altijd ontmoet en bij zich heeft vanwege waarvoor hij heeft gekozen met zijn zinnebeeldige zelfaanvaarding in de rol van Parsifal die nooit een andere dame tegenkomt dan

- juist ja je hebt het goed geraden - zijn eigen vrouw voor 't leven - en alle mannen staan er wat dit punt betreft hetzelfde voor: in 't krijt vanwege die bos rozen die bij het eerste afspraakje meteen maar overhandigd werd - nota bene: het is een bijzondere extra ellende ook nog in onze tijd dat je die 24 rozen toch moeilijk zelf kan gaan plukken, daar kwam je wel heel direct achter en je dacht er niet eens bij waar je zulke mooie rozen eigenlijk zou moeten zoeken? Bovendien kun je door het jaar heen vrijwel nooit aan veldboeketten komen die het langer uithouden dan een uurtje of twee, en met een veldboeket onder de arm is volgens mij nog nooit een man naar een vrouw gegaan., daarvoor zijn er dan ook de uitverkoren rozen onder de bloemen die uiteraard der zaak ook nooit gezocht hoeven te worden in de wijze van 'wat zal ik voor bloemen om mee te nemen voor haar kiezen?'

De roos is van nature een cultuurbloeier te heten die in alle opzichten aan haar uitverkoren plaats onder de in de natuur gegeven verstandhoudingen van de mens en zijn overige andersvormelijk opgezette bestandsrelaties met zichzelf en zijn soortgenoten kan voldoen en dat doet deze wonderlijk mystieke bloem ook met de toepassingen van haar beeltenis behorende tot het gebruikelijk floristisch multifocaal cultuurbehang dat voor haar prijs aan de gewenste kwaliteit volledig kan voldoen, nietwaar?